“ Called (by Buddy Guy) “as bad as Eric Clapton”… “

Van de Amerikaanse singer-songwriter/gitarist Peter Parcek weten we dat hij op de middelbare school zat tijdens de Vietnamoorlog (de tweede Indochinese Oorlog) én dat hij een tijdje in Londen verbleef, waar hij de Britse opmars van de Blues meemaakte. Hij speelde er zelf in een Britse bluesband, maar omdat zijn Britse werkvergunning niet verlengd kon worden, moest hij terugkeren naar de States. Vanuit Middletown, Connecticut, schuimde hij dan alle lokale blues clubs af en zag hij vele grote blues artiesten aan het werk. Na gespeeld te hebben met Nine Below Zero, begeleidde hij Hubert Sumlin. Na zijn verhuis naar Boston tourde Parcek als muziekdirecteur met Pinetop Perkins.

Parcek debuteerde in 2010 met ‘The Mathematics of Love’ (genomineerd tijdens de Blues Music Awards als “Best Debut Album”). Na de EP ‘Pledding My Time’ (2011) verscheen er zeven jaar later, een tweede studio album ‘Everybody Wants to Go to Heaven’ (2017). Op het album kon hij rekenen op de steun van gasten als Mississippi Allstars’ gitarist Luther Dickinson, Muscle Shols’ pianist Spooner Oldham, harmonica virtuoos Mickey Raphael, bassisten Dennis Crouch & Dominic John Davis.

Op zijn nieuwe album ’Mississippi Suitcase’ (2020) verzamelt Peter Parcek elf songs, deels originals en deels covers, klassiekers die zo’n 80 jaar overspannen en een sprekende en tijdloze weergave zijn van wat er toen leefde in het genre. Co-producer was Ducky Carlisle (Buddy Guy, Susan Tedeschi, William Bell) en de backing band bestand uit o.a. Dennis Crouch (Gregg Allman, Elvis Costello), Dominic Davis Jack White), bassist Mark Hickox en drummer Tim Carman. Gasten zijn enkele bekenden van het 2017-album als Luther Dickinson, Mickey Raphael & Spooner Oldham.

“This album’s genesis is in profound personal and societal struggle…”

In een periode na een ernstige polsblessure, waarin spelen niet kon, de covid-pandemie en andere persoonlijke uitdagingen die hem tot op het bot schokten, was het schrijven van nieuwe songs en opnemen van een nieuw album géén vanzelfsprekendheid. 

Laat ons beginnen met de originals en de opener “The World is Upside Down”. Dit swampy blues/rock nummer met veel snijdende slide gitaar vat de krantenkoppen van vandaag samen op een voortstuwende groove, afgewisseld met door Hendrix geïnspireerde solo's, waardoor Parcek’s teksten over existentiële chaos in vuur en vlam komen te staan. In de funky titelsong “Mississippi Suitcase” (de heruitgave van het nummer dat ook op zijn vorig album verscheen) worstelt Parcek met een gebroken hart terwijl hij het opneemt tegen organist Tom West. De instrumentale afsluiter “A Head Full of Ghosts” is een rustig en melodieus nummer, dat je zo doet wegdromen.

Parcek’s vermogen om de diepste tradities van het genre te omarmen en tegelijkertijd zijn grenzen te verleggen, weerkaatst door zijn derde album. Zijn interpretatie van het Sleepy John Ester nummer “Everybody Oughta Make a Change” is aanstekelig en het Bob Dylan/Robert Hunter “Beyond Here Lies Nothin” is lieflijk en bitterzoet, terwijl zijn gitaar atmosferische kleuren geeft aan dit portret van kostbaarheid en kwetsbaarheid van de liefde. Met Peter Green’s wat mystieke melodieuze instrumental uit 1967 “The Supernatural” (Green maakte toen deel uit van John Mayall’s Bluesbreakers), stapt Parcek terug in de tijd, naar zijn eigen rootsdie toen verwoven zaten in de Britse blues scene. Ook het Lennon/McCartneynummer “Eleanor Rigby” stamt uit die periode. In de rauwe blues “Until My Love Come Down” van Sonny Boy Williamson zitten duidelijke Cream invloeden en ook met Frankie Lee Suns’ “She Likes to Boogie Real Low” scoort hij.

Bijzonder qua line-up en productie zijn twee covers, het Pleasant Joseph nummer “Life’s a One Way Ticket” –Joseph aka “Cousin” Joe was een New Orleans’ jazz en blues zanger, die in de jaren ’40 bekend was voor zijn opnames met Sidney Bechet en Mezz Mezzrow- én de Lou Reed/The Velvet Underground song “Waiting for the Man”. Drummer, percussionist Marco Giovino was telkens de producer, Luther Dickinson speelde gitaar, Mickey Raphael op harmonica en Dominic John Davis op bas. Op het Lou Reed nummer was Spooner Oldman de toetsenist en Dennis Crouch de bassist. Lou Reed nam het nummer in 1966 op voor het ‘The Velvet Underground & Nico’ album. Parcek geeft, met de hulp van orgelist Spooner Oldham, aan het nummer een psychedelische update.

Peter Parcek staat er met zijn derde release opnieuw. ‘Mississippi Suitcase’ werd een album, dat “tijdloos en ook van nu” is. Parcek legt in zijn nummers opnieuw zijn ziel bloot en zijn gitaar klinkt nog altijd als weleer!

“ Peter Parcek is back with his third release, ‘Mississippi Suitcase’. It became an album that is "timeless and also contemporary". Again Parcek reveals his soul in his songs and his guitar still sounds like in the old days!... “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Album track list: 01. The World is Upside Down – 02. Everybody Oughta Make a Change [Sleepy John Ester] – 03. Beyond Here Lies Nothin [Bob Dylan & Robert Hunter] - 04. The Supernatural [Peter Green] – 05. Life’s a One Way Ticket [Pleasant Joseph] – 06. Mississippi Suitcase (Slight Return) – 07. Eleanor Rigby [John Lennon/Paul McCartney] – 08. Until My Love Come Down [John Lee Williamson] – 09. She Likes to Boogie Real Low [Frankie Lee Suns] – 10. Waiting for the Man [Lou Reed] – 11. A Head Full of Ghosts / Words/music © 2020 by: Peter Parcek, or as [noted: 2-5,7-10] - Produced by: Ducky Carlisle & Peter Parcek, Marco Giovino (5,10) | Album line-up: Peter Parcek: guitar, vocs / Tim Carman: drums / Marco Giovino: drums, percussion, omnichord (5,10) / Tom West: keys / Marc Hickox: e-bass / Dennis Crouch: a-bass (10) / Dominic John Davis: a- & e-bass (5) / Ted Drozdowski: e-guitar (8) &Guests: Luther Dickinson: guitar (5) / Mickey Raphael: harmonica (5) / Spooner Oldham: keys (10)

Discography PETER PARCEK: Mississippi Suitcase [2020] | Everybody Wants to Go to Heaven [2017] | Pledding My Time (EP, 4#) [2011]  | The Mathematics of Love [2010]